قصيدة
ياحبيبتى تحطم جليد البعاد


ياحبيبتى
فى ليل الفراق
تحطم جليد البعاد
فى ثغر الظلام
لكنما الشتاء
حبيبتى عدو
العشاق
اباد الهمس
و زرع الكلام
قتل المكوث
و ازاح البلاد
و أثكل الغزلان
صار الردى
عنوان الجبين
وانت تنادينى
فى كل حين
تلك الديار
صارت تتمنى
بعض الرماد
فى سفر الأمان
قربك يعيد
كل السعادة
فى الصعب
الشديد
و يبدئ فى الانسام
شهد الربيع
و ينسى الابدان
شر الصقيع
فأنت من المحال
و وشيك الخيال
ملكت وحدك
كل الجمال
وتركتى الحسان
يشحذون بعض الامال
فأنت كل شىء
وجودك الاول والاخير
يرجع النهار
يمرق فى الديار
و يبقى سمير
محمود العياط
من ديوان فى سفر السوبان